Yüzleri değişmişti Van Çocuk Evi’nden beri, Soma Madenci Evi’nde kuşkusuz başkaydı suretleri. Onlarla yine de buralardan tanışıktı Hatay, Maraş… “Okumuş insan halkın yanındadır” ve “Çocuklar için buradayız” diyenler ellerinde oyuncaklar, rengarenk bahçelerinde neşeli çocukların oynayacağı bir ülke hayaliyle deprem bölgelerindeydi. Hatay ve Maraş’ta kurulan Çocuk Evi, çocukların kendini rehabilite etmesi, oyunlar oynaması, depremin etkilerinin en aza indirilmesi ile psikolojik ilk yardımın uygulandığı merkezler olarak işlev görüyor. “Okumuş insan halkın yanındadır” diyen üniversiteliler, yaptıkları çalışmalarla çocuklar için yaşanabilir mahalleler ve yaşam alanları oluşturuyor. Oyunun iyileştirici gücüne güvenen çocuk çalışmaları, çocuk odaklı merkezler yaratmak için bir seferberlik haliyle yoluna devam ediyor. Van Çocuk Evi’nde, Soma Madenci Evi’nde, yaz okullarında “çocukların sokaklarda özgürce koşup oynadığı bir ülke” kurma hayali, Maraş’ta ve Hatay’da “yıkıntılar arasındaki çocuklarla birlikte herkes için yeni bir ülke inşa etme” iddiasıyla sürüyor. Halka reva görülen ölümlerin, ihmallerin, tedbirsizliklerin intikamı “çocuklarımızın atacağı kahkahalar olacak” diyerek…
